Ahmed bin Hanbel Hazretlerinin oğlu diyor ki:
- Babam zindandan çıktıktan sonra sürekli
bir sarhoşa dua edip duruyordu.
Sordum;
-Baba kimdir bu adam?
Babam dedi ki:
“Evladım! İşkence günlerimde Allah beni
bir sarhoş ile destekledi ve Dayanma gücü verdi.
Ellerim, ayaklarım zincirli, hücremden kırbaçlanmaya götürülürken birisi eteğimden çekti. Baktım, yere yıkılmış sarhoş bir mahkûm.
Bana dedi ki:
-“Bana bak İmam!
Ben bu beldenin en büyük ayyaşıyım.
İçki ve günah uğrunda Tam 18 bin kırbaç yedim,
inat ettim yine de BU BATIL DAVAMDAN DÖNMEDİM.
Sen ise Müslümanların imamısın.
Sakın ola kırbaç yediğinde HAK DAVANDAN ve
SÖYLEDİKLERİNDEN VAZGEÇMEYESİN!” dedi.
“Evladım! Nice âlim dostlarım bana
-"Vazgeçtim de kurtul" derken, o sarhoş bana
DİRENİŞİ ve MÜCADELEYİ NASİHAT ETTİ.
İşkence altında o sarhoşun sözleri beni dimdik tuttu.
Allah ondan razı olsun, Ona Hidayet versin.
Yüce Allah şöyle buyurdu:
“Emrolunduğun gibi dosdoğru olmaya devam et!"
[Hûd Sûresi, 112. Ayet]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder